วันพฤหัสบดีที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2557

เหตุเกิดเพราะความหล่อ

เหตุเกิดเพราะความหล่อ
ผมขอใช้ชื่อปลอมนะครับ ชื่อเอก ละกัน  ผมจัดได้ว่าเป็นคนหล่อ ผิวแทน สูง หุ่นดี เป็นนายแบบ และดาราและพิธีกรรายการโทรทัศน์ และผมก็เป็นเจ้าของโรงแรม แห่งหนึ่งในภูเก็ต ฐานะดีที่สำคัญผมชอบเที่ยวกลางคืน และเจ้าชู้มาก
วัน เสาร์ ที่31  ก.ค. 2553 (ผมจำได้ดี) มันเป็นวันหยุดสิ้นเดือน ร้านเหล้า ผับบาร์ก็จะมีคนมาเที่ยวเยอะมากมันเหมาะที่ผมจะออกไปล่าสาวๆตามผับตามบาร์เหมือนเช่นที่เคย แต่วันนี้มันเป็นจุดพลิกชีวิตของผมก็ว่าได้
ผมมักจะออกไปเที่ยวกับคนขับรถชื่อไอ้ต้อง ไม่เอาชื่อจริงนะครับ   ไอ้ต้องเป็นคนอ้วนๆผิวดำๆ แต่มันเฮฮาคุยสนุก ตลกเข้าคนง่าย ที่สำคัญมันใจกล้าผมใช้ทำอะไรมันไปทำให้หมด วันนั้นผมก็ไปนั่งในผับนั่งเหล่ตามองสาวๆสวยๆเช่นเดิม แต่แล้วสายตาก็มาจบตรงบาร์ มีหญิงสาว ขาว สูงผมยาว หุ่นดีมากๆได้สัดส่วน เธอใส่ชุดดำตัดกับขอบสีขาว ที่สำคัญเธอใส่ขาสั้นตอนแรกผมยังไม่เห็นหน้าเธอเพราะเธอนั่งหันหลัง ผมนั่งมองเธออยู่พักใหญ่ แต่แล้วเธอก็หันหลังมาใบหน้าเธอรูปไข่ ริมฝีปากเล็กๆ จมูกหน่อยๆ สายตาเธอช่างมีเสน่ห์ และที่สำคัญเธอยิ้มให้ผม ผมไม่รอช้า เอากระดาษกับปากกาจากพนักงานเสริฟ จดเบอร์โทรชื่อ และก็แนะนำตัวเองเล็กน้อยตามตำรา แล้วก็ให้ไอ้ต้อง เอาไปให้เธอ พอเธอรับก็หันมายกแก้วแล้วยิ้มให้ เป็นอันว่างานนี้เสร้จเราตามเคย ผมเป็นพวกต้องการแค่เซ็กไม่ได้ต้องการรักใคร จะคบสาวคนไหนก็ไม่เคยเกินสองเดือน แล้วก็จะหาทางบ่ายเบี่ยงเมื่อผมเบื่อพวกเธอแล้ว
ผมนั่งไปอีกซักพักมองเห็นเธอจ่ายเงินและกำลังจะเดินออกจากร้านเธอหยิบโทรศัพท์โทรผมดีใจมากคิดว่าเธอจะโทรมาหาผมผมก็นั่งจ้องโทรศัพท์ผมอยู่นานแต่เป็นว่าไม่มีสายเข้าเธอออกจากร้านไปร่วมชั่วโมงกว่าๆ ผมเห็นอยากกลับ ปกติผมจะไม่จีบคนเดียว ผมจะแจกเบอร์ให้สาวๆที่ผมชอบทุกคนอย่างน้อยคืนนั้นผมจะต้องได้หนึ่งคน แต่ว่าคืนนี้ผมรู้สึกผมอยากจะจีบเธอคนนั้นคนเดียวเท่านั้น พอเปิดประตูรถเท่านั้นก็มีเสียงโทรศัพท์เข้ามา เธอบอกว่าชื่อ มาย คนที่ผมให้เบอร์ไว้เมื่อกี้เธอบอกว่ารถเธอเสียอยู่ที่ปั๊มน้ำมันใกล้ๆผับนี่เอง  ผมรีบควักเงินให้ไอ้ต้องขึ้นแท็กซี่กลับไปเอง ส่วนผมจะไปส่งมายที่บ้านเข้าแผนฮีโร่แล้ว
พอไปที่ปั๊มผมเห็นเธอนั่งทับฝากระโปรงรถเธอเซ็กซี่มาก พอเห็นเธอใกล้ๆผมถึงกับตะลึงราวกับว่าผมเคยเห็นเธอมาก่อนแต่ก็ไม่เชิงเหมือนกับว่ารู้จักเธอ  ผมเลยถามว่าเราเคยรู้จักกันมาก่อนมั้ยครับ เธอตอบสั้นเป็นเล่ห์นัยว่า มั้งค่ะ ผมก็ไม่ซักไซ้อะไรต่อ ผมก็ถามว่ารถเป็นอะไรครับ เธอบอกว่าไม่รู้สตาร์ทไม่ติด  ผมก็พูดว่าไม่รู้เรื่องเครื่องยนต์พวกนี้หรอกเอาแบบนี้แล้วกันนะครับยังไงคืนนี้ผมจะไปส่งพรุ่งนี้ก็ใช้อู่มาลาก รถไปซ่อมแล้วกัน ว่าแล้วผมก็วิ่งไปหา รปภ ของปั๊มน้ำมันควักแบงค์ร้อยให้เขาสองใบแล้วบอกฝากรถไว้ช่วยดูหน่อย ผมก็อาสาพามายไปส่ง ระหว่างทางผมก็ถามว่าทำไมรีบออกมาจากผับเร็วจังมีธุระอะไร มายบอกว่าผับนี้พึ่งเคยมา แต่ว่าไม่สนุกเลยจะไปร้านที่เคยนั่งกันประจำแถวๆรัชดานี่เอง งั้นก็ดีเลยครับคืนนี้ผมเลี้ยงเอง ผมดีใจเป็นลิงโลดกะจะมอมเหล้าเธอซะเลย พอเข้าไปในร้านที่เธอพามาเราก็เขาไปนั่งสั่งเหล้ามากิน จนผมเมาแอ๋

พอผมรู้ตัวอีกทีผมก็มานอนอยู่บนเตียงมือถูกใส่กุญแจมือล็อกกับเสาหัวเตียง ขาก็โดนมัดขึงกับขาเตียง ที่สำคัญผมล่อนจ้อน 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น